انسانی خلاق به جان پا می گذارد و به زیبایی جهان می افزاید... ترانه ای اینجا نقاشی دیگری آنجا او با وجود خود رقص جهان را موزون تر می سازد. لذت را افزون، عشق را ژرفتر و مکاشفه را نیکوتر پیش می برد. و آن گاه که این جهان را ترک می گوید جهانی زیباتر از خود به جای نهاده است . آفریننده باش. اینکه اکنون چه می کنی مهم نیست. از بسیاری از کارها گریزی نیست. اما هر کاری را با آفرینندگی، با دل و جان پیش ببر. آن گاه، کار تو خود نیایش خواهد بود. شری راجنیش(اُشو) ...
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم. و حرفهایی است برای نگفتن حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند. و سرمایه ماورائی هر کس به حرفهایی است که برای نگفتن دارد. حرفهایی که پاره های بودن آدمی اند. و بیان نمی شوند مگر آنکه مخاطب واقعی خویش را بیابند.