یکم تیر: آغاز تابستان، انقلاب تابستانی، رسیدن خورشید به بالاترین جایگاه و آغاز سال نو در گاهشماری گاهنباری (جشن میانه ی بهار) ششم تیر: جشنی بمناسبت شکوفا شدن گلهای نیلوفر در اوایل تابستان. سیزدهم تیر: روز جشن «تیرگان» از بزرگترین جشنهای ایران باستان در ستایش «تیشتَر/ تیر» و گرامیداشت ستاره ی باران آور در باورهای مردمی و درخشان ترین ستاره ی آسمان که در نیمه دوم سال و همزمان با افزایش بارندگی ها در آسمان دیده می شود. این جشن در کنار آب ها و با آرزوی بارش باران در سال پیش رو همراه بوده است. پانزدهم تیر: جشن خام خواری دوری گزیدن از خوراک حیوانی و پختنی ها برای پیوند بیشتر با طبیعت.
بررسی جشن های ایرانی و زمان برگزاری آنها نشاندهنده ی ویژگیهای مشترک در میان همه ی آنهاست. نخست اینکه همگی در پیوند با پدیده های طبیعی، کیهانی و اقلیمی هستند. دوم اینکه تقریباً هیچکدام برگرفته از دستورهای دینی نیستند. سوم اینکه با سرور و شادی همراه هستند و غم و اشک و گریه در آنها جایی ندارد. ویژگی چهارم جشن ها و مراسم های ایرانی در احترام و پاسداشت همه ی مظاهر طبیعت است. ویژگی پنجم پیوند ناگسستنی جشن های ایرانی با آتش است. ششمین ویژگی آیین های ایرانی چنین است که با زادروز یا سالمرگ کسی ازتباط ندارد و اینگونه که از متون کهن همچون شاهنامه برمی آید، برای ایرانیان زادروز یا سالمرگ کسی اهمیت نداشته و تنها چیزی که ارزش داشته و به پاسداشت آن جشن میگرفته اند «انجام کاری بزرگ» بوده است. هفتمین ویژگی عمومی در گستردگی مراسم است ایرانیان جشن ها و آیین های میهنی خود را به شکلی یکپارچه و با همزیستی و همبستگی شگفت انگیزی برگزار کرده و تفاوتهای قومی، دینی و زبانی را عامل بازدارنده این یگانگی نمی دانسته اند. با سلام به شما بازدید کننده محترم... از این پس قصد داریم در این وبلاگ روز اول هر ماه گاهنمای چشن ها و مناسبتهای ملی ایران را مختص همان ماه در وبلاگ قرار دهیم. این گاهنما مطابق و برابر با اصلی ترین و دقیق ترین تقویم ایرانی یعنی تقویم خورشیدیِ هجری (شهریاریِ ایرانی) است و میتوان بدون هیچگونه تغییری در همه ی سال ها از آن بهره برداری کرد. ***آیین های ایرانی متعلق به همه ما ایرانیان است باشد که آیین گذشتگانمان را هرگز به فراموشی نسپاریم.***
انسانی خلاق به جان پا می گذارد و به زیبایی جهان می افزاید... ترانه ای اینجا نقاشی دیگری آنجا او با وجود خود رقص جهان را موزون تر می سازد. لذت را افزون، عشق را ژرفتر و مکاشفه را نیکوتر پیش می برد. و آن گاه که این جهان را ترک می گوید جهانی زیباتر از خود به جای نهاده است . آفریننده باش. اینکه اکنون چه می کنی مهم نیست. از بسیاری از کارها گریزی نیست. اما هر کاری را با آفرینندگی، با دل و جان پیش ببر. آن گاه، کار تو خود نیایش خواهد بود. شری راجنیش(اُشو) ...
حرفهایی است برای گفتن که اگر گوشی نبود نمی گوییم. و حرفهایی است برای نگفتن حرفهایی که هرگز سر به ابتذال گفتن فرود نمی آورند. و سرمایه ماورائی هر کس به حرفهایی است که برای نگفتن دارد. حرفهایی که پاره های بودن آدمی اند. و بیان نمی شوند مگر آنکه مخاطب واقعی خویش را بیابند.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
آمار
وب سایت:
عضویت سریع
